eigenlijk had u ingenieur moeten worden
maar u bent een luipaard
zei de ijscoman.
je t’aime
maar uw schaduw is te lang
fluisterde de valkenier.
ik zie ik zie wat jij niet ziet
en het is paars
riep de gek.
u zit op een goudmijn
verzekerde de architect
u hebt het werkelijk in de vingers.
ik staarde naar het wegennet in mijn handen.
kijk me aan
beval de magiër
ik schets u de uitgeklede versie.
ik barstte in tranen uit
alles wat ik zag
was een slordig weggemoffeld gat in een afgebladderde muur
waaruit een bleek gezwel van pur-schuim puilde.
niets is wat het lijkt
zei de goochelaar
ik zaag u graag in tweeën.
Moniek Spaans
Mooie opbouw van een fraai gedicht!
Dank je Wouter!
Pingback: voorgedragen bij Dichters in de Prinsentuin | Moniek Spaans
Knap boeiend tergt de fantasie.
😉
eigenlijk had u ingenieur moeten worden
maar u bent een groot dichter
zei de huisjesman.
Ahh, wat lief! Dank je Arthur!